รีวิวเครื่องเขียนที่มีในครอบครอง ในโลกที่มีความทันทีพร้อมกับความฉลุยสบายถูกนำมาเป็นช้อยส์ในการสนับสนุนตัดสินใจกับชักนำให้ (เกือบจะ) กัหลักใหญุ่กสิ่งทุกอย่างในชีวิตมนุษย์ ระบบดิจิทัลก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งไเสีย่างแนบเนียบ แล้วก็ได้รับความสนใจไปไม่น้อยเลยทีเดียวจากคนในยุคศตวรรษที่ 22 นี้ แต่สุดท้ายแล้วไฮเทคที่ล้ำสมัยเหล่านี้ก็มิอาจจะเข้ามาแทรกแซงระบบ Manaul ได้ทุกอย่าง ถ้าคุณคือ นักวางโครง นักสร้างสรรค์ นักเขียน ใครก็ตามที่ต้องพึ่งพาลายล่าช้าดินสอหรือปากกาในการเขียนอะไรสักอย่างที่คุณจินตนาการมันขึ้นมา จะรู้ดีว่าเครื่องเขียนเหล่านี้ไม่มีทางหายไปไหน ไม่มีวันสิ้นลมไป แค่แค่มันจะต้องฟื้นฟู มันต้องไม่บอกเลิก
แช่แข็งเท่านั้นเอง เคาะสนิมภูมิปัญญาเก่า ๆ เกี่ยวกับเครื่องเขียนออกจากสมองไปกับ "Managing Director" ของ หนึ่งในผู้บริหารองค์กรที่ชมชอบหาสิ่งใหม่ๆ มาปรับไม่ให้เหล่า
เครื่องเขียนตกเทรนด์ ด้วยกันรู้ทันผู้บริโภคในยุคศตวรรษที่ 22 ทุกเวลา รับฟังจำพวกพร้อมทำความรอบรู้ให้มากขึ้นอยู่กับการทำธุรกิจสไตล์สุหฤท สยามวาลา ผู้รู้จริงในเหตุการณ์เครื่องเขียนด้วยกันของใช้สำนักงาน
โลกนี้ต้องมีเครื่องเขียนลองคิดกันดูเล่น ๆ ว่า ถ้าโลกนี้ไม่มี
เครื่องเขียน [pr]จะเป็นเช่นใด ? โลกที่ปราศจากการขีดเขียน มีเท่านั้นการใช้ปลายนิ้วสัมผัสบนหน้าจอโทรศัพท์ นวัตกรรมการสร้างสรรค์ที่สำคัญจะหายไป ไม่มีเนื้อความกลอนหรือข้อความกวีจากนักประพันธ์ชื่อดัง ไม่มีแบบเรียน ไม่มีหนังสือเรียน ไม่มีแบบอย่างที่จะทำให้เทคโนโลยีในสมัยนี้ศักยนำมาปรับสภาพให้มีความสะดวกขึ้นได้ ทุก ๆ อย่างล้วนมีผลกระทบต่อกัน ที่อยู่อาศัยเมืองจะไม่มีรูปแบบ เราจะดีไซน์อะไรหนักเกินแม้แค่นั้นอย่างเดียว เราจะสื่อสารกันไม่ได้ เรียนรู้หนักเกิน เนื่องมาจากไม่มีเครื่องมือในการสื่อสาร ฉะนัันเครื่องเขียนเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างอะไรแหวกแนว ๆ หลากหลาย รอบๆ ตัวเรา จะออกแบบตึกยังไง? นั่ง Imagine เหรอ? แล้วจะสื่อสารยังไง คุณจะเขียนแผ่นปิ๊งอิเล็กทรอนิกส์ยังไง จะร่างยังไง จะ draft ยังไง นวนิยายที่ชะโลมโลกจะเขียนออกมายังไง
เครื่องเขียนมันสร้างประวัติศาสตร์มามากแค่ไหน แต่บางครั้งโลกก็ลืมมันไป ลืมกันหมด
เสน่ห์ของเครื่องเขียนทุกอย่างบนโลกนี้ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือถ้ากระทั่งสิ่งของที่ไม่มีชีวิต แตกต่างมีองค์ประกอบบางอย่างที่ลงตัว นวนิยายหนึ่งเล่มหากใช้ภาษาที่ดูดี มีเอกลักษณ์ที่เป็นตัวเอง เสน่ห์ของการเขียนนั้นก็จะสื่อออกมาให้ผู้อ่านรู้สึกได้เอง เช่นเดียวกับเครื่องเขียนอย่างเดียวละจำพวกที่มีเสน่ห์ของมันอยู่ในตัว มีกลิ่นไม้ กลิ่นสี สมัยนี้ความจำเป็นในการใช้ปากกาน้อยลงมาก เมื่อทำงานนเราจำลายมือของด้วยว่านสนิทได้ ขนาดนั้นเดี๋ยวนี้จำหนักเกินซะแล้ว เหตุเพราะเราใช้การพิมพ์มากกว่าการเขียน ขนาดนั้นถ้าตรวจดูดี ๆ เราแทบมองไม่เห็นเสน่ห์ของการใช้ไฮเทคเลย เราได้แค่กลิ่นสารระเหย กลิ่นสารเคมีที่แฝงอยู่ในเครื่องมืออิกะทัดรัดทรอนิกส์พวกนี้ ยุคสมัยแปรเปลี่ยนไปก็จริง ขนาดนั้นเสน่ห์ของ
เครื่องเขียนก็ไม่อาจจะเป็นเหตุให้ความชวนมองที่มีต่อมันหายไปได้เลย
เครื่องเขียน ยังจัดจำหน่ายดี ถ้าแม้ว่าโลกสนใจดิจิทัลมากกว่าเมื่อเราเข้าสู่ยุคแป้นพิมพ์ การขีด เขียน จดบันทึก รวมทั้งการสื่อสารในสมัยปัจจุบันที่ง่ายดายแค่พิมพ์ต๊อกแต๊กบนหน้าจอโทรศัพท์ ชีวิตยุคดิจิทัลรวดเร็วมากปราศจากพรหมแดน ต่างจากการดำเนินชีวิตแบบยุคแอนาล็อกที่ช้ากว่าเท่าตัว ทั้งสองสิ่งเกิดขึ้นมาบนโลก ย่อมไม่มีใครให้เป็นอิสระเสียไปได้ง่าย ๆ แม้นว่าวันนี้เครื่องมือคอมพิวเตอร์กับระบบดิจิทัลจะมีเหตุบาทต่อการเรียน การสอน อาชีวะมากขึ้น เครื่องเขียนจึงจำเป็นต้องพลิกฟื้นแปลงตามพฤติกรรมของผู้บริโภค พลิกโฉมรูปแบบแตกต่าง ๆ ให้สอดคล้องพร้อมกับเกิดผลดีสูงสุดกับผู้ใช้
แล้วตกลงเครื่องเขียนจะได้เสียไหม?ปิ๋วหรือเปล่ายากมากที่จะตอบ อย่างเดียวที่ตอบได้รวดไวเลยคือ ถ้ามันจะมีชีวิตอยู่ มันต้องไม่เป็นแบบเดิม อันนั้นคือจุดที่เราจะต้องคิด บางอย่างเราสั่งการหนักเกิน เพียงนั้นสิ่งที่เราควบคุมได้คือ ความเป็นอยู่วันนี้ เราจะฟื้นฟูยังไง เนื่องด้วยให้มันอยู่ได้ในวันพรุ่งนี้ อยู่ได้วันมะรืนนี้ เนื่องด้วยโดยเหตุนั้นไม่มองว่าสิ้นอายุขัยหรอ ผมจะมองว่า "จะอยู่เช่นใดให้ช้านานยิ่ง" อันนี้จะเป็นตัวกระตุกองค์ความรู้ ถ้าทุกคนอนุญาตรับว่าเครื่องเขียนมรณะแน่ จะพลิกฟื้นทำไม? จะพัฒนาทำไม? อย่างเดียวถ้าเราคิดว่าจะอยู่เช่นไรให้คงกระพัน เราจะเริ่มคิดอีกแบบ มันจะไม่มีความสิ้นเข้ามา มันจะไม่มีความเฉื่อยชาเข้ามา มันจะพลิกฟื้นไปเรื่อย ๆ จะปรับอีก จะปรับสภาพอีก เหตุเพราะจะอยู่แบบคงกระพันได้อย่างไร แค่นั้นจะอยู่ด้วยปริมาณเดิมไม่ก็ อีกเรื่องหนึ่ง ตกลงคำว่ามรณะ เฉยๆ ผมจะคิดว่าจะอยู่เช่นใดให้คงกระพัน จะอยู่อย่างไรให้เป็นอีกถัดไป
Tags : เครื่องเขียน,เครื่องเขียน,เครื่องเขียน
